-
1 szczęścić się
nie szczęściło mu się ostatnio es ging ihm in letzter Zeit nicht gut, er hatte in letzter Zeit kein Glück;nie szczęści mu się w pracy er hat bei seiner Arbeit keinen Erfolg, seine Arbeit gelingt ihm nicht;szczęść Boże! grüß Gott!; viel Glück! -
2 szczęścić\ się
szczęśc|ić sięнесов. безл. u 3 л. ед. везти, удаваться, счастливиться przest:, nie \szczęścić\ sięi mu się w życiu ему не везёт в жизни; we wszystkim mu się \szczęścić\ sięi ему во всём удача
+ udawać się, wieść się, powodzić się -
3 szczęścić się
несов. безл. и 3 л. едвезти́, удава́ться, счастли́виться przest.nie szczęści mu się w życiu — ему́ не везёт в жи́зни
we wszystkim mu się szczęści — ему́ во всём уда́ча
Syn: -
4 szczęścić się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczęścić się
-
5 szczęścić się
щастити, таланити, везти -
6 szczęścić
(-ci); vi* * *ipf.tylko imp. szczęść Boże God speed (you).ipf.tylko 3 os. sing. komuś się szczęści sb is lucky; komuś się nie szczęści sb is down on his l. her luck; niech ci się szczęści I wish you good luck.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczęścić
-
7 szczęścić
-
8 wieść\ się
wie|ść sięнесов. безл. 1. везти, счастливиться;nic mu się nie \wieść\ siędzie, w niczym mu się nie \wieść\ siędzie ему ни в чём не везёт (нет ни в чём удачи);
2. житься;jak ci się \wieść\ siędzie? как поживаешь?, как твой дела?+1. darzyć się, szczęścić się
-
9 wieść się
несов. безл.1) везти́, счастли́витьсяnic mu się nie wiedzie, w niczym mu się nie wiedzie — ему́ ни в чём не везёт (нет ни в чём уда́чи)
2) жи́тьсяjak ci się wiedzie? — как пожива́ешь?, как твои́ дела́?
Syn: -
10 darzyć się
-
11 darzyć\ się
несов. уст. тк. 3 л. удаваться; везти nieos. pot.+szczęścić się, wieść się, udawać się
-
12 poszczę|ścić
pf Ⅰ vi książk. to favour (komuś sb)- los im poszczęścił fate was kind to them ⇒ szczęścićⅡ poszczęścić się v imp. poszczęściło się jej w życiu she was lucky in her life- jak mi się poszczęści, to zdam ten egzamin I’ll pass the exam if I’m lucky, with luck I will pass the exam- w końcu mu się poszczęściło he finally struck it lucky GB pot.; he finally got lucky ⇒ szczęścić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poszczę|ścić
-
13 szczęści|ć
impf Ⅰ vt przest. los nam szczęścił fortune smiled on us ⇒ poszczęścić Ⅱ szczęścić się (powodzić się) szczęści mu się w życiu he is doing well ⇒ poszczęścić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczęści|ć
См. также в других словарях:
szczęścić — ndk VIa, szczęścićści przestarz. «darzyć kogoś szczęściem, pomyślnością, błogosławić, uszczęśliwiać» Los nam szczęścił. szczęścić się «powodzić się, wieść się; udawać się» Szczęści się komuś w życiu … Słownik języka polskiego
wieść się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk Vc, wiedzie się, wiodło się {{/stl 8}}{{stl 7}} szczęścić się, powodzić się, darzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiepsko jej się wiedzie ostatnio. W interesach mu się nie wiodło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczęście odwraca się – odwróciło się [odstępuje – odstąpiło] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{od kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} komuś przestaje się szczęścić, zaczyna się źle powodzić, nic się nie udaje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był pewny, że wygra, ale nagle szczęście odwróciło się od niego i przegrał wszystko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wieść — I ż V, DCMs. wieśćści; lm MD. wieśćści książk. «wiadomość, często nie sprawdzona na temat faktu lub wypadku; pogłoska, fama» Alarmująca, nagła, pomyślna, smutna, tragiczna, dobra, zła wieść. Odebrać, otrzymać wieści od kogoś. Brak o kimś, o czymś … Słownik języka polskiego
darzyć — ndk VIb, darzyćrzę, darzyćrzysz, darz, darzyćrzył, darzyćrzony przestarz. «obdarowywać» dziś tylko w zwrotach: ◊Darzyć kogo szacunkiem, względami «mieć względy, szacunek dla kogoś» ◊Darzyć kogo przyjaźnią, sympatią, życzliwością «odnosić się do… … Słownik języka polskiego
szczęście — n I, blm 1. «pomyślny los, pomyślność, powodzenie» Rokowania toczyły się ze zmiennym szczęściem. Coś, ktoś przynosi szczęście. Mieć szczęście do interesów, do pieniędzy. Spróbować w czymś szczęścia. ◊ Dziecko szczęścia «o człowieku, któremu… … Słownik języka polskiego
